Lief lijf,
De eerste drie weken van mijn therapie zitten erop. Op 3 september ben ik gestart bij een CGT+ (cognitieve gedrags therapie) groep begonnen. Een groep met 6 anderen waar ik ga werken aan mezelf.
Al lange tijd loop ik bij psychologen. Na mijn opnames in 2022 was er geen ontkomen meer aan. Het stoppen met werken, de vele onderzoeken, de angst en de FNS-aanvallen waren te veel om zelf te verwerken.
Ik heb diverse therapie geprobeerd. EMDR was lastig, want echt terug naar een bepaald gevoel lukte mij niet. Dit had ik heel ver weg gestopt en die deur gaat niet open. Dus kwam er een overstap naar een psycholoog en psychomotorisch therapeut. Hier heb ik veel geleerd, maar toch kwamen we tot de conclusie dat er meer nodig was. Er lijken meerdere ‘problemen’ over elkaar heen te liggen. PTSS door trauma en depressie zijn de grootste. Dus besloten we dat ik in een dagbehandeling voor depressie misschien beter af zou zijn.
En daar gingen we. Op 3 september zijn we gestart. 2 dagen in de week van ongeveer half 9 tot half 3. Het zijn lange en zware dagen, maar het geeft ook inzicht. Het is verhelderend om dingen op papier te kunnen zetten. Te ontleden en echt te kijken naar wat er speelt in je hoofd, je lijf en wat gebeurt er nu echt.
De dagen zijn fysiek vermoeiend, want ook hier komt een stuk activatie/pmt bij kijken. Ik ga over grenzen en moet ze opnieuw ontdekken. Ik doe mijn best! Heel hard mijn best om ze te voelen en er dan ook nog iets mee te doen.
Week 1 voelde heel goed. Ik was twee dagen naar werk geweest, twee dagen naar therapie en ik was op woensdag bij de fysio en het ziekenhuis. ‘s Avonds als ik thuis kwam had ik zelfs een soort energie om nog te koken en mijn lunch voor de dag erna te maken. Zaterdags ging ik ook nog naar Walibi.
En toen.. bam.. het inzicht dat dit is hoe ik het altijd deed. Vol gas, doen alsof er even niks aan de hand is. Gewoon weer meedraaien met de maatschappij. Ik ga daar goed op, maar voor hoe lang? Nu dus voor een week, maar langer hou ik dat niet vol. Dus besloot ik, hoe moeilijk ik dat ook vond, om toch meer rust in te bouwen.
Week 2 en 3 gingen beter. Ik was woensdag en donderdag thuis en kwam een beetje bij. Ik merkte dat er die dagen ook echt weinig energie was en vond dit lastig. Ik kon mezelf moeilijker van de bank krijgen en verdwijn in mn bubbel.
Dus nu.. nu op zoek naar die middenweg. Luisteren naar mijn lijf, maar soms ook even doorzetten. Genieten, maar ook rusten. Afspraken maken, maar ook nee durven zeggen.
Routine helpt mij, maar wel een goede duidelijke routine met genoeg rustmomenten. En dan zoeken naar activiteiten die mij blij maken, voor ontspanning zorgen en zorgen voor rust in mijn hoofd en lijf.
Wat doe jij om te ontspannen?
We keep going strong!
Liefs
Reactie plaatsen
Reacties
Heel trots op jou! Dit doe je toch maar even weer. Kiezen voor jezelf en je rust pakken wanneer nodig is zo belangrijk. ♥️
Wat doe ik om te ontspannen? Als het vanzelf gaat is dit niet zo moeilijk. Ik vind als ik mijzelf stierlijk verveel heerlijk ontspannen, net als stukje fietsen, of gewoon in de tuin zitten en naar een zingende merel luisteren.
Als je echt bewust rustpauzes in moet lassen lijkt het mij moeilijker, een blokje om wandelen misschien, of toch ouderwets een boek lezen.
Goed dat je het serieus opvat, en dat je gaat proberen een middenweg te zoeken. Dikke knuffel topper.