Accepteer wat je niet kan veranderen - juli 2021 #6

Lief lijf,

De updates volgen elkaar iets minder snel op, omdat er op dit moment niet zo veel meer gebeurt op het gebied van medicatie en het ziekenhuis. Wel heb ik afgelopen week heerlijk vakantie gevierd met mijn lieve vriendje en bonusdochter. We zijn niet weg geweest, maar hebben wel allemaal leuke uitstapjes gedaan.

Vorige week woensdag hebben we Abby ’s ochtends opgehaald bij haar moeder. We hebben even heerlijk gespeeld en daarna heeft ze nog even lekker geslapen. ’s Middags zijn we bij de oma van Vincent geweest. Het was grappig, want de mensen van het verzorgingshuis gingen net eten, dus iedereen kwam bij elkaar in de kantine. Abby vond dit helemaal niks, want alle oude mensen gingen tegen haar praten en wilde eigenlijk aan haar zitten.

Donderdag zijn we een dagje naar het Linnaeushof geweest. Wat hebben wij genoten van die dag! Het was heerlijk weer, Abby had het onwijs naar haar zin en wij hebben heel veel gelachen. We hadden de rolstoel mee, zodat ik tussendoor een beetje kon zitten, maar wat was dit een fijne dag.

Vrijdagochtend zijn we samen met mijn zus en neefje naar KidsJump in Nieuw-Vennep geweest. Hier zijn speciale uurtjes voor de kleintjes en kunnen ze heerlijk springen. Vincent heeft ook even zijn kinderlijke ikke vrij gelaten, want die ging als een gek over de trampolines. Er werd wederom een hoop gelachen en ik heb vanaf de zijlijn heerlijk genoten van de blije gezichten. Zelf springen lukt mij niet, dus dat heb ik ook maar niet geprobeerd.

Zaterdag hebben we even rustig aan gedaan. Na een paar drukke dagen was dit ook wel even nodig. Wel zijn we aan het einde van de dag gezellig op bezoek geweest bij de moeder van Vincent en bleven we spontaan eten. Ook voor mij was ’s avonds goed voelbaar en zichtbaar dat al deze drukke dagen wel genoeg was. Mijn enkels waren heel dik en ik ben heel erg moe. Wat ga je toch makkelijk over je grenzen.

Ook zondag was een redelijk relaxte dag. We hebben even boven een beetje opgeruimd en Abby haar kamer nog wat netter gemaakt. Aan het einde van de dag vierden we de verjaardag van mijn tante met de familie. We hebben heerlijk gegeten en de kinderen hebben lekker gespeeld in de tuin. We zijn vrij op tijd naar huis gegaan, zodat we muppet ook op tijd in bed hadden. We hebben namelijk afgesproken met Maxime en Naud om maandag nog een keer naar KidsJump te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan, stonden we maandag weer om 10 uur in Nieuw-Vennep. Ook nu hebben de kinderen weer heerlijk gesprongen en hebben we ze veel horen lachen. Het is toch heerlijk als die kinderen zo blij zijn. Eenmaal thuis kwamen wij er achter dat de ketel het niet meer deed. Er kwam geen warm water meer. De energiewacht is geweest en er moet een onderdeel worden vervangen. Na Abby haar slaapje zijn we bij mijn tante gaan eten, want vandaag was ze echt jarig en wij hebben toch vakantie. We hebben heerlijk gegeten en daarna nog even een ijsje gehaald. Op naar de laatste dag van de vakantie met de kleine meid, want daarna gaat ze weer terug naar mama.

Dinsdag hebben we eigenlijk niks bijzonders meer gedaan. We waren allemaal een beetje moe van de drukke dagen en besloten om gewoon lekker te rommelen. ’s Ochtends hebben we uitgebreid ontbeten en gespeeld. Vincent is nog even naar een meeting gegaan in Amsterdam en Abby heeft heerlijk geslapen. Mijn ouders hebben een nieuwe mini trampoline gekocht voor de kinderen, dus zijn we daar nog maar eventjes heen gereden.

Het waren super fijne dagen en we hebben echt enorm genoten. Nu is het tijd om jou, mijn lieve lijf, weer een beetje rust te geven. Het was hard werken, maar wat ben ik trots op hoe we dit hebben gedaan. Met een beetje hulp van de rolstoel en af en toe extra zitten hebben wij het toch maar mooi gedaan.

Woensdag hebben we echt een dagje bank gehangen. Mijn energie was op en jij mijn lieve lijf gaf echt aan dat het klaar was zo. Toch voelde ik erg de behoefte om iets leuks te doen. Samen met Vin ben ik dan ook nog even bij ‘Meijer’ geweest in Nieuw-Vennep om een eerste tekening te laten maken van onze mogelijk nieuwe badkamer. Na de verkoop van mijn huis willen wij namelijk heel graag hier de boel gaan verbouwen. We hebben een super mooie opzet gemaakt en gaan nu op zoek naar een aannemer. Nieuwe plannen maken zorgt bij mij voor nieuwe energie. Het kost mij veel energie, maar geeft ook weer positieve energie om te kijken naar een mooie toekomst.

We hebben nog even contact gehad met mijn arts over mijn opgezette enkels en wat we hier aan kunnen doen. Het antwoord schoot bij mij deels verkeerd: prednison en overgewicht. Zowel in mijn dossier als in vele gesprekken wordt ‘Obesitas’ en ‘overgewicht’ veelvuldig genoemd. Als ik in de spiegel kijk kan ik ze niet meer dan gelijk geven. Ik ben veel te zwaar en dat ben ik in mijn leven eigenlijk merendeel van de tijd ook geweest. Toch zie ik nu ook dat dit echt niet door te veel eten komt. Dat ik tevreden had moeten zijn met mijn lijf voor ik ziek werd. Ik ben nooit blij geweest met mijn lijf en heb altijd gevochten tegen de kilo’s. Hoe oneerlijk als je bouw nu eenmaal niet is zoals die van de rest van je gezin. Ik wil nu zo graag terug naar die tijd. De tijd dat mijn lijf weer is zoals ik hem gewend ben. Ook dan zal het ziekenhuis blijven zeggen dat mijn BMI te hoog is en dat ik overgewicht heb, maar kijk eens verder dan dat alsjeblieft. Zeker nu ik door de prednison zoveel ben aangekomen (zeker 20 kg) doet het pijn als mensen die woorden tegen je zeggen. Ik kies hier niet voor en wil het heel graag anders. Toch heeft het totaal geen zin wat ik nu doe en merk ik eigenlijk alleen maar dat mijn lijf meer en meer tegengas gaat geven als ik aan een dieet ga. Mijn vriend zegt altijd ‘Accepteer wat je niet kan veranderen’. Ik ben bang dat dit nu een zinnetje wordt die ik voor nu maar in mijn hoofd moet planten. Als het ziekenhuis dan ook nog eens stopt met deze termen naar mijn hoofd gooien zou heel fijn zijn. Dus heb ik er maar een mailtje over gestuurd.

Nog 1,5 week vakantie te gaan. Daarna is het tijd voor de opstartweek. Langzaam nadenken over wat er dit jaar echt anders moet. Eigenlijk heb ik niet heel veel. Vorig jaar was een heerlijk jaar en ik heb genoten van de klas en de kinderen. Eigenlijk wil ik precies dit opnieuw doen. Helaas zal dit niet volledig zijn in het begin, maar ik hoop wel echt een aantal uurtjes te werken. We gaan in ieder geval de klas indelen zoals ik dat voor ogen heb. Hier ben ik dan ook al een beetje mee bezig.

Lief lijf, laten we samen accepteren wat we niet kunnen veranderen, genieten van de kleine dingen en vooral genieten van de lieve vrienden en familie om ons heen. Want zonden hen zouden wij toch nergens komen.

We keep going strong!