Verhuizen #36

Gepubliceerd op 21 juni 2022 om 15:00

Lief lijf,

 

De laatste update is alweer eventjes geleden. Er is een hoop gebeurd de afgelopen periode. Dus ik zal jullie weer even een beetje bijpraten.

 

Laten we beginnen met het ziekenhuis deel. Ik heb meerdere controle-afspraken gehad en eigenlijk lijkt alles redelijk stabiel. Ontstekingswaarde zijn te hoog, maar wel stabiel. Voor nu dus goed genoeg. Er was namelijk wel lichte onrust, want ik ontwikkelde ineens weer koorts en heb meerdere dagen een temperatuur gehad van boven de 39 graden. Dit is één van de redenen waarop we meteen moeten reageren. Gelukkig is het bloed stabiel en mocht ik lekker thuis blijven. Momenteel lijkt gelukkig ook dit weer ‘opgelost’ en ben ik vooral heel erg moe.

 

De grootste impact de afgelopen weken zit hem in het verhuizen. Na mijn thuiskomst heb ik, samen met Vincent, bij mijn ouders in huis gewoond. Zij waren op vakantie en zo was ik dichter bij iedereen (zus en vrienden om de hoek) en als Vincent ‘s avonds ging verbouwen was ook ons nieuwe huis hier dichtbij. Na deze vakantie zijn we terug gegaan naar Hoofddorp, waar we nog een goede week hebben gewoond. Daarna moest dat huis leeg voor de verkoop en dus moesten we opnieuw onze spullen pakken en verhuisde we terug naar mijn ouders. Zij gingen deze keer bij vrienden logeren in een appartement onder hun huis (zo dankbaar dat dit allemaal kon). Vanaf dat moment had ik een onrustig gevoel. Even was niks meer een echt thuis. We leefden bij mijn ouders met iedereen, waren eigenlijk alleen nog maar onderweg voor het huis en in ons paleis werd ook continu gewerkt. Ik kon moeilijk mijn rust vinden. Na 2 weken zijn we over gegaan naar ons nieuwe huis. Dit is nu 4 dagen geleden. En ik kan je zeggen.. ook nu heb ik de rust nog niet gevonden. De dag van de verhuizing werd er nog met meerdere mannen hard geklust en ‘s avonds moesten we alles schoonmaken en klaarmaken om er te kunnen slapen.

 

Deze onrust is nog niet weggegaan. Ik leef voor mijn idee in een soort film waarin alles gewoon gebeurd. Werklui komt zomaar langs om dingen af te maken en ‘s avonds zijn we bezig om alles werkend te krijgen. Ik denk dat dit voorlopig nog wel even een beetje zal blijven, maar ondertussen probeer ik langzaam daar mijn draai te vinden. Het gevoel te krijgen dat dit echt allemaal van ons is en niet van een ander. Dat wij hier mogen blijven voor ALTIJD! Want jongens.. naast dit gevoel heerst er ook echt af en toe een gevoel van: YES!!! We did it!! We hebben een prachtig huis.. alles begane grond.. een prachtige tuin.. wat willen we nog meer. We kunnen er wonen en alles nu stap voor stap gaan afmaken. Hoe trots kan je zijn!!

 

Op gebied van werk is het lastig. Mijn energie is zo laag dat het me moeilijk lukt om naast de afspraken in het ziekenhuis ook iedere week mijn gezicht te laten zien op de werkvloer. Ik ben er pas wel eventjes geweest.. heb weer even mijn lieve klasje gezien, met ze gekletst en geknuffeld. Mijn juffenhart doet pijn om ze te horen zeggen dat ik zo wordt gemist.. dat ze vragen wanneer ik alsjeblieft weer terug kom. Ik zou werkelijk niks anders willen op dit moment dan de energie te hebben om dat te kunnen doen! Lieve schatten: I’ll be back… maar wanneer dat durf ik nu niet te zeggen! Maar dat ik snel weer kom knuffelen, dat beloof ik wel!

 

Voor nu weer even afwachten wat de verdere afspraken gaan doen in het ziekenhuis, de rust terug zien te vinden thuis.. en steeds meer gaan genieten van ons paleis.. ons nieuwe thuis! We gaan er voor!!

 

We keep going strong!

Reactie plaatsen

Reacties

Ellen
3 jaar geleden

Trots op onze dappere sterke dochterπŸ’–πŸ˜˜πŸ˜πŸ’–πŸ˜˜πŸ˜

Jaimie
3 jaar geleden

Mooi geschreven liefste zussie! Niet makkelijk allemaal! Maar jullie huisje, wauw!! Super mooi ❀❀! Hopelijk kan je snel je draai vinden. Love you!

Marga Voortman
3 jaar geleden

Wat fijn Tamara, dat jullie al wonen. Gefeliciteerd! Hoop dat je snel de rust vindt en dat je stabiel blijft!
Groetjes, dikke kus! 😘

Nicoline
3 jaar geleden

Lieve Tamara, gefeliciteerd met de nieuwe woning. Drukke en vermoeiende tijd maar het geeft je ook vast positieve energie. Alles doceren waarbij jij je het beste bij voelt. Geniet van je paleisje en van elkaar. D. Knuffel πŸ’‹

Ruud
3 jaar geleden

Echt...... het wordt steeds meer jullie eigen mooie woning. Hoop natuurlijk dat je rust vindt en weer de kracht om lekker gewoon weer naar je klas te kunnen gaan. 😘😘😘😘😘