Over mijn doelen en wensen - juli 2021 #3

Liefste lijf,

Laten we vandaag een keer een andere brief schrijven dan de andere hiervoor. Natuurlijk wel met een korte update, maar laten we eens gaan kijken naar wat we allemaal nog willen bereiken.. een soort doelen/wensen.. dat is en blijft ook spannend, want hier komt het grote stuk: kan jij wat mijn hoofd wil?

Let’s start met de korte update:

Dinsdag had ik een rotdag. Ik voel me opgesloten in huis en voel me vaak, ondanks alle lieve vrienden en familie om me heen, onwijs alleen. Ik las laatst bij een vriendin een zin die mij zo raakte dat ik hem gewoon even pik:

‘Ik ben alleen zo sterk, door de kracht en de liefde van mensen om me heen.‘

Het is echt zo.. zonder deze mensen kom ik er niet. Ook al kunnen zij de strijd niet voeren die ik dagelijks met jou moet voeren, toch heb ik ze keihard nodig om niet als een zielig hoopje mens op de bank te eindigen. En ja… ik vervloek ze ook wel eens als ze me van die bank afhalen en zeggen dat ik wel moet bewegen of wel gezond moet doen.. maar ik weet diep van binnen dat ze het beste met ons voor hebben! 

Woensdag mocht ik de Cellcept ophogen.. had ik onwijze huilbuien en voelde ik me gewoon even heel alleen. Yep.. die dagen horen er ook bij!

Donderdag was een oke dag! Ik ben even met een vriendin in het dorp geweest. Na een uur was ik het ook weer zat, maar wat was het fijn om uit huis te zijn. Men wat is het druk in winkels met al die muziek, mensen, lichten en indrukken.. maar ik was blij.. blij dat ik dit wel even had gedaan! 

Vrijdag kwam mijn kleine vriendin om 10.45 uur naar mij. Ze is er het hele weekend en we hebben even samen gespeeld, een boodschapje gedaan en daarna is ze heerlijk gaan slapen. Toen ze wakker was zijn we naar Aalsmeer gegaan en hebben we heerlijk bij de ark van mijn tante gezeten met mijn ouders, zus, neefje en vrienden uit Brielle. Doodvermoeiend, maar wat was dit een fijn moment! 

Einde update!

Laten we eens kijken lijf, wat mijn hoofd het liefste wil:

Ik hoef niet zonder pijn te leven of zonder dat vermoeide gevoel. Wel wil ik graag weer kunnen doen wat mij zo onwijs gelukkig maakt. Ik wil gewoon heel gelukkig zijn met mijn lieve vriend en bonusdochtertje, mijn lieve familie en mijn lieve vrienden. Ik wil het meisje zijn op de foto's onderaan die zorgeloos in het leven stond. Het meisje rechts met een hele hoop goede moed en vertrouwen in de toekomst. 

Ik wil werken op school met mijn klas, zonder dat ik daarna thuis helemaal niks meer kan. 

Ik wil genieten van mijn momenten met Vincent, maar ook energie hebben voor momenten met vrienden. 

Ik wil niet altijd een keuze maken tussen het een en het ander, omdat het anders fysiek niet haalbaar is.

Ik wil sporten zoals ik dat vroeger deed.. ik wil mijn lijf en uiterlijk terug. Ik wil weer een stukje achter mijn kleine vriendin aan kunnen rennen, zonder daarna te vergaan van de pijn. 

Ik wil weer echt kunnen kijken naar een toekomst, waarin er hopelijk ook een klein wondertje in mijn buik mag groeien.. 

Ik wil weer op een paard kunnen stappen wetende dat het niet alleen maar zeer zal doen..

Ik wil weer gewoon een huisvrouwtje kunnen zijn die haar eigen huishouden kan bijhouden.. 

Ik wil die onafhankelijke vrouw zijn van een tijd geleden, die alles zelf kon! 

En misschien.. misschien wil ik me nog wel omscholen, om je toch een beetje tegemoet te komen, zodat we zeker niet minder druk zullen ervaren, maar we wel ‘makkelijker’ de werktijden/werkplek kunnen aanpassen als dat nodig is.. 

Liefste lijf, 

Wat vind je ervan? Zijn er dingen die je niet ziet zitten? Of die jij graag wil toevoegen? Ik weet het.. mijn leven is veranderd in de afgelopen jaren lief lijf.. en ook mentaal ben ik voor mijn idee nu minder sterk.. maar kunnen we voor wat hier staat samen vechten! 

Te beginnen met…. Mijn lijf weer terug… dit is vooral een mentale strijd met de prednison en met mijn ‘wat maakt het allemaal nog uit’ houding… laten we het volgende afspreken: als jij los laat lief lijf, dan moet ik de rest doen! En dan doen we hier.. eens in de zoveel tijd een soort update (stok achter de deur?!).. uhm en nee.. er komen geen blote buiken foto’s van voor en na, haha. Misschien een nieuwe rubriek waarin alleen die kant wordt beschreven… hmmm even nadenken! Iemand nog een goede tip?? Volgens diëtiste eet ik te weinig? Wie kan mij helpen aan die ene gouden tip? Het liefst met een duidelijk plan en een haalbaar doel zonder teveel kosten, losse poedertjes en vooral zo ‘normaal’ mogelijk!

Het is tijd.. tijd om weer positief te worden.. want ik, lief lijf, ik heb doelen en grote wensen! Ik wil dingen bereiken en daar gaar deze ziekte mij niet in tegenhouden! Negatief blijven heeft geen zin, daar is niemand verder mee gekomen.. dus laten we een plan maken! Stapje voor stapje moeten we vooruit.. en als we dreigen terug te vallen.. grijpen we ons vast.. bijten we ons vast in het laatste beetje hoop.. en gaan we door! Wij kunnen dit.. wij doen dit samen!

We keep going strong!