Een terugblik naar 2023 #61

Lief lijf,

Daar zijn we dan.. 2024 alweer! De eerste dag van een nieuw jaar. Ik zocht naar een leuk plaatje en mijn oog viel meteen op deze (zie hierboven). Dit is echt hoe ik er momenteel in sta. Ik geloof niet persé meer in een ‘beter’ jaar of een ‘gezond’ jaar. Ik ga voor mooie herinneringen, net als vorig jaar. 

Vorig jaar sloot ik helemaal een jaar vol ziekenhuisbezoeken, maar vooral ook opnames af. Dit jaar kijk ik terug naar een heel ander jaar. Een jaar met veel mentale uitdagingen. Soms is het goed om dan even door je foto’s te scrollen en je te beseffen hoe dit jaar is geweest. Een jaar waarbij ik lange tijd niet meer op de foto wilde, dus veel foto’s waar ik daadwerkelijk op sta is nog een soort lastig. Ook het jaar waarop ik besloot dat ik moest gaan accepteren dat dit is hoe het is.. dat ik heel hard aan mezelf wilde gaan werken en ik ben gestart bij de psycholoog in het ziekenhuis. 

Bij deze mijn jaar in korte stukjes per maand. Zoveel mogelijk positieve punten uit iedere maand.

Januari:

In januari waren wij misschien wel het meest bewust bezig met het maken van nieuwe herinneringen. Ergens toch ‘bang’ dat we misschien binnen korte tijd weer terug het ziekenhuis in moesten. Heel bewust dat we moeten genieten van ons gezinnetje.. iedere keer dat mijn lieve lijf dit toe laat. 

Februari:

In februari ging ik naar de opnames van ‘Alles is muziek’ (op TV een stuk minder leuk dan tijdens de opnames zelf, haha). Genoten we eigenlijk enorm van de dagen thuis en deden we veel ‘kleine’ uitjes (even lunchen na het boodschappen doen bijvoorbeeld). Deze maand had ik één van mijn laatste feestjes met mijn ‘oude’ team. 

Maart:

De eerste bloemen kwamen in de tuin. Nadat we vorig jaar de hele tuin hebben laten doen, waren dit de eerste bloemen in onze prachtige tuin. Wat kan een mens blij zijn met bloemen haha. Verder was ik deze maand voor de eerste keer weel ‘alleen’ met mijn lieve Abby! Ook stapte ik voor het eerst sinds jaren weer op een paard 😱.. super gek, doodvermoeiend, totaal buiten adem, maar wat genoot ik hier enorm van. En aan het einde van de maand vierde wij de verjaardag van mijn twee lievelingsmensen! 

April:

In deze maand werd er hard gewerkt aan onze voortuin, brachten wij Abby voor de eerste keer naar school #mijlpaaltje! Ook konden we echt gaan genieten van onze achtertuin door het prachtige weer. Voor de eerste keer alle kussens naar buiten, parasol uitgedraaid en oprecht genieten. Wat een feest was dit! Ook hadden we een heerlijke paasbrunch bij ons thuis en gingen we met koningsdag gezellig naar Aalsmeer. Ook deze maand zet ik in de boeken als GESLAAGD!

Mei:

De voortuin is af! Of tenminste, voor nu. We gaan heel hard sparen om nog een mooie haag neer te zetten, maar voor nu is het even klaar. 

Ik paste voor het eerst sinds lange tijd op mijn lieve neefje. Haalde hem uit school en was de middag lekker met hem thuis. Het is zo fijn om je ‘nuttig’ te voelen en weer een soort van afspraken te kunnen/durven maken. Ook gingen we lekker naar de kinderboerderij, waar Abby een schaap mocht scheren. Had ik een ingreepje aan mijn ingegroeide teennagel 🤭 (een ingreep die achteraf echt heel lang heeft moeten genezen), ging ik samen met Vin en Jessica naar een bruiloft, vaarde we ons eerste rondje en organiseerde we zelfs de eerste bbq van het jaar (geen foto)!!

Deze maand had ik 8 jaar mijn SLE diagnose. Mijlpaaltje wel hè! Zijn we veel opgeschoten? Uhm.. nee...

Juni:

Wat een weer 🤭 Deze maand stond in het teken van een heerlijk weekend weg. In het begin van de maand werd de eerste duik in de Westeinderplas genomen door de twee waterratjes! Ging ik op de fiets Abby uit school halen (yes, wat was ik blij en trots dat dit lukte) en aan het einde van de maand gingen we dus heerlijk een weekend weg. We gingen al een dagje eerder, stonden giga in de file, Vin werd nog ziek ook, maar dat alles mocht de pret niet drukke.. wat een PRACHTIG weekend! 

Juli:

Jawel, Abby had haar eerste ‘huiswerkopdracht’, haha. Het thema was verkeer, dus we mochten op zoek naar allemaal borden, zodat we Bingo konden halen. Ook had ze haar eerste paardrijlesje, zo onwijs gaaf geregeld!

Helaas deze maand 2 nachtjes in het ziekenhuis geslapen door mijn eerste Addisoncrisis. Lang leven de bijnierschorsinsufficiëntie. 

Maar, we gingen ook heerlijk op vakantie. Een week genieten bij ‘Landal-land van Bartje’! Een plek waar we vorig jaar al mooie herinneringen hadden gemaakt en waar we dit jaar nog heel veel mooie dingen aan hebben toegevoegd! 

Augustus:

Chapter 31! Deze maand ben ik 31 jaar geworden. Een maand met ups en downs. Zo moest ik met Spookie naar de dierenarts en bleek die een enorme ontsteking te hebben. Gelukkig kon het worden opgelost. We hebben haar daarna wel geschoren, haha. 

Had ik mijn eerste echte uitje met Abby ‘alleen’: ‘Groenendaalse bos’ met Maxime en de kindjes. Hadden we ineens niet 1 maar wel 3 kinderen in bed ‘s ochtends (Abby haar nichtjes kwamen logeren). 

Ving Vin nog een mooie vis tijdens een vaartochtje met Mike en Carla en moest ik deze keer niet voor mezelf, maar voor een ander naar het ziekenhuis 💜😘 Gelukkig kunnen we er zijn voor elkaar en helpen we elkaar door alle tijden heen. 

September:

De maand waar wij al maanden naar uit keken! AMERIKAAAAAAAAA!!!

Ik kreeg, toen nog niet bekend, mijn laatste Anifrolumab infuus. We gingen ons weekendje in de ark, traditie met de verlichte botenshow. En vertrokken voor 3 weken naar Amerika. 

Een motorrit, rust, liefde, spelletjes, fietstochtjes, ziekenhuisbezoekje, gezelligheid en heel veel vrijheid gevoeld die 3 weken. Wat was het heerlijk! Hierover schreef ik al eerder een stuk (lees hier terug). 

Oktober:

Oef de jetlag valt zwaar. Mijn lieve lijf heeft het zwaar met de overgang. 

We werden herenigd met Abby (wat was het heerlijk om haar weer te zien!), deden samen de simpelste dingen zoals samen naar de fysio, genoten van tijd met elkaar en hadden ineens pippi in huis. 

Deze maand was een rollorcoaster, want er werd eenGoFundMe actie opgezet. Binnen 1 week hadden we het bedrag al binnen voor het apparaat wat de pijn in mijn benen doet verzachten. Toch gingen we door, voor meer bekendheid van SLE. Hebben we bereikt wat we wilden? Nee zeker niet, maar trots ben ik wel! We kwamen zelfs op de radio.

Verder moesten we afscheid nemen van onze lieve Aemy. We gingen van 3 katjes naar 2. Het is nog altijd gek dat ze er niet meer is. Het ‘irritante’ miauwen ga je zelfs een beetje missen. 

November:

De laatste 2 maanden van dit jaar alweer. Een maand die mij terug bracht naar een jaar eerder. November 2022 ging ik voor 5 weken het ziekenhuis in. Nu was ik dus bijna een jaar thuis! Het is ongelofelijk hoe snel dat gaat en wat er allemaal is gebeurd. 

We hadden onze SLE actiedag bij Basic Fit en zamelde erg veel geld in. We gingen naar het tuincentrum om lekker te shoppen voor de kerst. We maakten het huis kerst klaar met een kerstboom en nieuwe accessoires! Het apparaat kwam binnen 🥳 we gingen Sinterklaasintocht kijken in Groningen. En de tuin werd voorzien van mooie lichtjes. 

Ook zaten we deze maand op de spoed. Niet voor mij, maar voor Vin! Super gek, maar wat ben ik blij dat het uiteindelijk ‘maar Corona’ bleek te zijn. Wat hebben we in spanning gezeten en wat deed hij gek! Blij dat ik snel de dokter heb gebeld. 

December:

Een mooie afsluitende maand van dit jaar. We zijn naar het Sinterklaashuis geweest en we vierden Sinterklaas en ik mocht zelfs hulpsinterklaas zijn. We gingen heerlijk op rust, samen zijn en genieten van de kleine dingen. 

Ik ging met mama en Jaimie naar de musical: ‘Pretty Woman’, een mooie herinnering aan mijn lieve oma Verheul.

Ook genoten wij van een heerlijk weekje Texel. Hier even een paar mentaal zware dagen gehad. Ik tekende officieel mijn ontbindende contract en ben dus nu officieel afgekeurd en uit dienst. En ik kan je zeggen: NIET mijn keuze!

We vierden mijn jaar thuis! Het is gewoon gelukt! 

We sloten het jaar af met een avond met mijn lieve vriendinnetje en haar kindjes. De twee 4-jarigen in ons midden hebben het volgehouden tot 12 uur, haha. Het was een zeer geslaagd feestje.